Boeken wachten op een nieuwe lezer

interview en foto Gwendelyn Luijk in NH Dagblad vrijdag 26 10 2018

 

 

Boeken wachten op een nieuwe lezer

Kringloopwinkel steunt tal van goede doelen

 

Duizenden boeken staan op de planken van Kringloopwinkel Muttathara in Castricum. Sommigen hebben misschien een ezelsoor of een vouw in de rug, maar ze verdienen het nogmaals gelezen te worden. Tussen deze kasten voelt vrijwilliger Letti Lute zich als een vis in het water.


,,Een goed boek zorgt voor verwondering. Een wereld om je in terug te trekken als de echte wereld niet zo leuk is, waar je de held van het verhaal mag zijn.” Daarom heeft de boekenafdeling van Muttathara een speciaal plekje in Letti’s hart. ,,Ik kwam hier altijd al graag. Toen ik tien jaar terug met de VUT ging, werd ik vrijwilliger.”

Ook in de rest van de winkel is ze actief. Meubels, servies, elektrische apparaten, speelgoed en tal van andere tweedehands spullen wachten er op een nieuwe eigenaar. Mooi want: „Het is verchrikkelijk als goede spullen op de schroothoop belanden.”

De opbrengst van de kringloopwinkel wordt gedoneerd aan liefdadigheidsprojecten die zich hard maken voor moeders en kinderen, schoon drinkwater, gezondheidszorg of onderwijs. De achterliggende stichting werd 35 jaar geleden in het leven geroepen door een Castricumse familie. Als FOSTER PARENTS gaven zij een jongen uit India de kans een priesteropleiding te volgen. De winkel is daaruit voortgevloeid.

Die is groot, maar met nog meer ruimte zou de inventaris nog eens kunnen verdubbelen, zegt Letti. ,,Het aanbod is enorm op het moment. Het zijn nu ook betere spullen dan een paar jaar geleden. Je merkt echt dat mensen weer meer te besteden hebben.” De kopers zijn niet alleen mensen met een krappe portemonnee, maar ook mensen die belang hechten aan recycling.

Letti heeft een hoop redenen om zich gemiddeld twee dagen per week voor Muttathara in te spannen. ,,Het mes snijdt aan wel vier kanten. Om te beginnen is hergebruik duurzaam. De verkoop aan mensen met weinig geld zorgt ervoor dat zij zich toch op kunnen richten. Het werk in de winkel is bovendien een soort dagbesteding voor veel van de vrijwilligers. En ten slotte hebben we natuurijk de projecten.”

Inmiddels komen er maandelijks zo’n veertig aanvragen binnen. Jaarlijks heeft de stichting rond de drie ton te verdelen onder projecten in India, Afrika en Latijns-Amerika. Letti maakt onderdeel uit van de projectgroep die de aanvragen beoordeelt. ,,Dat is soms best lastig”, zegt ze. ,,Alle initiatieven komen uit een goed hart, maar we kunnen niet alles steunen. We kijken naar de doelstelling, maar ook of het project door een stichting wordt uitgevoerd, of het plan goed in elkaar zit en of het duurzaam is. Het is ook belangrijk of een project ‘revolving’ is. Dat betekent dat als we een microkrediet verstrekken aan vrouwen, zij een deel van het verdiende geld ook weer opzij leggen voor andere vrouwen.”

De afgelopen tijd bekostigde Muttathara onder meer het vervoer van fietsen voor een fietsenmakersschool in Suriname en een kraamcentrum in  Ghana. ,,Soms geven we geld, soms geven we spullen”, legt Letti uit. ,,We hebben bijvoorbeeld ook een jeugdorkest uit Venezuela geholpen. Dat land is politiek en financieel gezien bankroet. Willen ouders één snaar kopen, zijn ze een maandsalaris kwijt. Daarom hebben we een  dirigent vanuit Nederland snaren en andere onderdelen voor muziekinstrumenten meegegeven.”

Ook droeg Muttathara bij aan de bouw van 33 kleinschalige bibliotheken in SOS Kinderdorpen in India. Drie keer per jaar houdt de kringloopwinkel een boekenactie. De opbrengst gaat naar een stichting die zich bezighoudt met lezen en schrijven. ​

Letti heeft het tot haar persoonlijke missie gemaakt zoveel mogelijk kinderen aan het lezen te krijgen. In het verleden werkte ze als vrijwillig taalmaatje. ,,Ik merkte dat taal hét middel is om te integreren.” Jip en Janneke bleek het perfecte boek om mee te beginnen, ook voor volwassenen. ,,Het is bij uitstek een simpel huis-tuin-en-keuken-boek. Alle belangrijke woorden zitten erin. Goed kunnen lezen, is een basisvoorwaarde voor kinderen om verder te komen in het leven. Ik wil graag dat zoveel mogelijk kinderen die kans krijgen, hier in Nederland maar ook over de grens. Er zijn nu nog te veel kinderen die niet naar school gaan, terwijl ze misschien wel arts hadden kunnen worden. Dat vind ik verspilling van talent. Ook daarom werk ik bij Muttathara.”