Bezoek projecten India

GWOA, 21 januari 2019

 

Deze organisatie zet zich in voor gehandicapten in en om Kurnool. Veel verkeersslachtoffers en een klein deel leprozen. Heel praktisch door het maken en aanmeten van kunstbenen, protheses en andere hulpmiddelen zoals driewielers. Maar in de toekomst ook door deze groep te begeleiden naar een zelfvoorzienend bestaan, zoals het trainen en begeleiden naar aangepast werk.

Zij maken nu ongeveer 150 kunstbenen per jaar en willen dat in de toekomst uitbreiden naar 1.000. Zij willen graag binnenkort gebruikmaken van 3D scan en een 3D printmachine,

De heer Kumar is de huidige president en volgt zijn vader op die deze NGO 10 jaar geleden is gestart en nog steeds als vrijwilliger is betrokken. Het (betaalde) bestuur bestaat uit 4 mensen ondersteund door 6 vrijwilligers (waarvan we er een, een deskundige, hebben gesproken). De bestuursleden worden betaald uit particuliere giften van locale donateurs.

Ze hebben nu een heel kleine productieruimte die we gezien hebben en streven naar een uitbreiding op een nieuw stuk land, 10 kilometer van Kurnool, dat we ook hebben gezien. Het land is reeds aangekocht en vergunning is er ook. Naast productie van hulpmiddelen willen ze daar ook trainingen geven. Bedrijven die gehandicapten in dienst nemen ontvangen een belastingkorting.

De bouw start mogelijk al in 2019 vanuit gehoopte giften van een bemiddeld zakenman en parlementslid, van de Rotary, en van een dokter samenwerkingsverband. Ze hopen ook van Muttathara een bijdrage te ontvangen. We hebben ze vanaf 2015 drie maal een donatie gegeven.

We hebben hun financiële gegevens mogen bekijken. Zowel grootboek als jaarrapportage als onderliggende facturen. Alleen lopen ze daarin wat achter.

Wij zijn enthousiast over deze organisatie vanwege de doelgroep, datgene wat ze tot nu toe bereikt hebben en vanwege hun toekomstplannen en vanwege hun inbedding in de plaatselijke gemeenschap.

De bouw start mogelijk al in 2019 vanuit gehoopte giften van een bemiddeld zakenman en parlementslid, van de Rotary, en van een dokter samenwerkingsverband. Ze hopen ook van Muttathara een bijdrage te ontvangen. We hebben ze vanaf 2015 drie maal een donatie gegeven.

We hebben hun financiële gegevens mogen bekijken. Zowel grootboek als jaarrapportage als onderliggende facturen. Alleen lopen ze daarin wat achter.

Wij zijn enthousiast over deze organisatie vanwege de doelgroep, datgene wat ze tot nu toe bereikt hebben en vanwege hun toekomstplannen en vanwege hun inbedding in de plaatselijke gemeenschap.

IRWCWSSS, 23 januari 2019

 

Ook deze organisatie is seculier. Dat wil zeggen zonder religieuze achtergrond en voor een ieder bestemd, los van geloofsovertuiging.

 

Het bestuur bestaat uit 7 vrijwilligers die daarnaast gewoon een baan hebben.

We bezochten een aantal thuislocaties in een dorp waar vrouwen op een gedoneerde naaimachine les krijgen en met die machine een bestaan kunnen opbouwen. We hebben er vier gezien. Ze maken prachtige en kleurige kledingstukken. Deze projecten auditeerden wij namens de organisatie Eucanaid.

 

Qua rapportage waren ze bij t/m 2016. Nieuwe verslagen en geauditeerde rapportages waren helaas nog niet beschikbaar. Dat vonden wij minder positief.

 

Dit kan te maken met een gepland ziekenhuis op afstand in de buurt van Nellore. Wij doneerden daarvoor € 10.000. Gezegd werd voor aankoop van de benodigde grond die € 15.000 kostte. De bouw zou vervolgens € 50.000 kosten. Dit bedrag hebben ze gevraagd aan een grote Spaanse donateur: Monas Unidas, waarmee ze nog niet eerder zaken deden. Ze willen dit jaar nog starten.

We hebben begrepen dat er toch nog wat problemen zijn met de aankoop van de grond. Het hele project lijkt daarmee onzeker. Over de besteding van onze bijdrage uit 2017 was nog geen financieel verslag beschikbaar. Zij hebben toegezegd in mei met de gevraagde finaciele verantwoordingn te komen.

 

Kortom we hebben wat twijfels over deze organisatie.

 

LEADS, 22 januari 2019

 

Kleine organisatie, actief in 1 dorp en 1 timmerwerkplaats. In het dorp zou nog een watervoorziening gefinancierd kunnen worden als zij die aanvragen.

Het is een heel arm en droog dorp.

Het bestuur van Leads bestaat uit 9 onbetaalde leden. Allen werken er gewoon naast.

 

Wij betalen er 30 koeien voor 30 vrouwen. Later is dat via refunding fund uitgebreid met 20 koeien voor 20 vrouwen, Zij maken daarmee melk en melkproducten. Een aantal daarvan hebben we gezien.

 

Wij werden er fantastisch ontvangen met bloemenslingers, en sari’s. De setting was een soort vergadering met veel vrouwen en een aantal mannen.

 

Daarnaast bezochten wij de door ons meegefinancierde timmerwerkplaats. Ook daar werken vrouwen die daar opgeleid worden in het maken van tafels, kozijnen, en deuren: prachtig gedecoreerd. Daarmee verwerven ze vaardigheden om later zelf iets te beginnen.

 

Op zich een goeie organisatie. Voor structurele financiering lijkt de scoop wat klein. Van de administratie hebben we door tijdgebrek weinig kunnen zien.

 

RADWS 24 januari 2019

 

RADWS heeft 7 onbezoldigde bestuursleden, een staf van 3 leden, en 200 donateurs voor gemiddeld 4000 Rs per maand: individuen en kleine bdrijven. De vrouwelijke voorzitter is de opvolger van haar vader die is overleden en heeft een soort ceremoniele functie. Haar rechterhand regelt in feite alles: J.M. Amurathraj. Zij ondersteunen deze mensen uit de laagste kaste (dahlits) met allerlei programma’s die deels vanuit de overheid komen.

 

RADWS is nu actief in 4 dorpen, in nabije toekomst 5. Elk dorp heeft tussen de 300 en 1.000 inwoners. Opvallend is de huisvesting van deze ‘landlozen’. Hun huizen zijn gebouwd in de tijd dat de Congrespartij (van o.a. Indira Ghandi) aan de macht was. Dit zijn kleine, maar mooie stenen onderkomens, die hun eigendom zijn. Dit zagen we ook veelal bij de andere organisaties.

De mensen werken vaak op het land van ‘landlords’, de grotere boeren en grondeigenaren. De vrouwen krijgen 200 Rs per dag, de mannen 300 Rs (80 Rs = 1 €).

Er is niet altijd werk: geen werk geen inkomen. Om meer in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien ondersteunen wij projecten waarbij ze een eigen inkomen kunnen verwerven.

 

Zoals in:

 

Dorp 1 dat we bezochten de aanschaf van 20 buffels voor 20 vrouwen. Zij krijgen een lening om een buffel te kunnen aanschaffen (ongeveer €500 tot € 1.000) die zij terugbetalen met een kleine rente. In elk 2 groepen van 10 wordt de terugbetaling geregeld via een groepsleider uit hun midden. Het geld wordt in een soort geldkistje bewaard totdat de buffel is afbetaald, waarna nieuwe vrouwen een lening kunen krijgen. Een zelfvoorzienend en volgens ons motiverend systeem. RADWS monitoort dit.

De buffels leveren melk gedurende een jaar of 6. Daarna gaan ze naar de slacht. De melk wordt verwerkt in melk en melkprodukten in een fabriek die georganiseerd is als een soort cooperatie.

De buffels krijgen ook jongen. Ook daarmee kunnen ze een verder inkomen genereren.

 

Dorp 2 dat we bezochten, waar we betaalden voor de aanschaf van materiaal en naaimachines voor rijkversierde sari’s, voor dito hesjes en het naaien van allerlei andere kledij. De sari’s kosten 3 dagen werk en leveren zo’n 600 Rs op. De hesjes vergen een week werk en leveren zo’n 1.000 tot 1.200 Rs op, afhankelijk van de rijkheid aan versieringen. In het project zijn 60 vrouwen aan de slag. Ook zij betalen hun lening terug op een zelfde wijze als in dorp 1.

 

In beide dorpen werden we weer feestelijk onthaald met bloemslingers, sari’s, trommelmuziek en dans. Was allemaal weer warm en overweldigend.

 

Wij bekeken ook hun verslagen, hun begrotingen, hun jaarverslagen, en hun grootboek, alsook hun rekeningen. Het zag er allemaal erg goed uit: accuraat en compleet. Naast Muttathara ontvangen ze nog gelden van een lerarenclub uit Toronto, Canada: ongeveer een kwart van wat wij bijdragen.

Wij willen zeker doorgaan met deze organisatie.

 

RDS, 23 januari 2019

 

Bij deze organisatie werden we direct naar een aantal dorpen geleid.

Daar werden we met veel trommelgeroffel, gedans en bloemslingers zeer hartelijk ontvangen.

 

De organisatie bestaat uit 7 onbezoldigde bestuursleden en drie dito stafleden. En werkt op dit moment voor 10 dorpen, met plannen voor 20 dorpen. Zij hebben, naast Muttathara, nog een sponsor uit Australie, en eenmalig een uit Hongkong.

 

Als eerste bezochten wij een door ons gedoneerd project , waar 50 vrouwen leren producten in te kopen en te verkopen, zoals  allerlei soorten sieraden. Ze verkopen dit aan winkel en markten. Dit is een revolving fund. Vrouwen betalen 700 Rs per maand terug. Daardoor kunnen op termijn weer andere vrouwen in andere dorpen worden opgeleid.

 

Overigens wonen de mensen in deze bezochte dorpen in stenen huizen die hun eigendom zijn. Dit als gevolg van een sociaal huisvestingsprogramma van de toenmalige regering van Indirah Ghandi.

                        

In het volgende dorp zagen we een door ons gedoneerd groente- en fruit inmaakproject voor 50 vrouwen. De vrouwen kopen de ingrediënten op de markt en doen dit, fijngemaakt, in potten. Deze vriezen ze in. Later worden die zowel aan huis als in winkels, hotels en op de markt verkocht. De vrouwen kregen een lening van 6.000 Rs zonder rente en betalen dat in 6 maanden terug, waardoor andere vrouwen weer kunnen profiteren. Dit project zag er, net als de vorige, zeer veelbelovend uit.

In dit dorp zagen we ook een door ons gefinancierde waterbron. Ze moeten tot wel 150 meter diep boren. Dat zal in de toekomst nog wel meer worden als gevolg van de klimaatverandering, is de verwachting.

 

Tenslotte zagen wij een door ons gefinancierde vermi(wormen) compostkwekerij, waarin 50 vrouwen actief zijn.  Op een overdekte locatie met stenen bakken, waarin koeienstront, wormen en water worden samengebracht, ontstaat in drie maanden een prachtig compost product. Dit kunnen ze dus 4 keer per jaar doen.

Daar vlak bij zagen we een door ons gefinancierde waterput. Daarvan zijn er 6 door ons gefinancierd. Met afbetalingsbijdragen van de mensen zelf kunnen er dan nog eens 6 water aangelegd, is het plan.

 

Al bovenstaande wordt nauwgezet in de boeken bijgehouden. Zeer overzichtelijk. Terugbetalingen (revolving fund) worden door de vrouwen zelf bijgehouden.

 

Overigens, we wennen er al bijna aan, de verwelkoming met muziek, dans en bloemen, bij deze organisatie bijna ongeëvenaard. Het programma duurde minstens een half uur.

 

SPEECH 25 januari 2019

 

Wij waren speechless,want SPEECH kwam niet opdagen. Dit ondanks vele telefoontjes en sms;jes. Men reageerde gewoon niet. In het voortraject was wel contact gelegd via Stanley.

Of er moet een verklaring zijn, maar anders beeindigen wij onze relatie met SPEECH.

 

In plaats daarvan hebben we ons vermaakt in de stad Nellore ,et markt- en ander bezoek en zijn we op 25 kilomer afstand, in Mydapou, in de oceaangedoken

                

     

SPREAWS, 22 januari 2019

 

We bezochten vandaag 3 mooie, kleurrijke, dorpjes met enthousiaste mensen die ons warm begroten met tweemaal uitgebreide muziek en dans.

 

SPREAWS doet activiteiten voor zo’n 30 dorpen in een heel uitgestrekt gebied. We reden vanaf Kadapa ongeveer 150 kilometer over heel verschillende, vaak goeie wegen. De dorpen liggen afgelegen en moeilijker bereikbaar aan stofwegen van rode klei achtige grond,

 

In het eerste dorp is met behulp van onze donatie een bron geslagen van 150 mtr diep. De oorspronkelijke bron van zo’n 20 meter was al langere tijd helemaal droog. Met onze donaties zijn 6 bronnen betaald in 6 dorpen. Via terugbetaling van de leningen zijn nog eens 6 bronnen geslagen. Dit is een vorm van Revolving Fund, waarbij de bewoners de fondsen zelf beheert, en waarbij SPREAWS monitoort. Lijkt heel goed te verlopen. Het onderhoud doen de bewoners zelf. Eens in de twee jaar wordt een deskundige ingehuurd die inspecteert en eventuele reparaties verzorgt.

Er is ook een door de overheid gefinancierde bron die maar een keer per week water geeft en dat ook nog eens afhankelijk van een functionerende stroomvoorziening.

                

In het tweede dorp zagen we nog een bron en een door ons gedoneerde buffel met jong, eigendom van een vrouw die de donatie ook terugbetaald. Totaal 21 buffels en 21 vrouwen profiteren van deze Revolving Fund donatie.

 

Op de derde locatie staat een gebouw van de elektriciteitsvoorziening (overheid), waar een tweede groep van 50 vrouwen samenkomt om (plastic) boodschappentassen te maken. Betalen 400 Rs terug aan het Revolving Fund. Een tas kost ze 3 uur arbeid, levert hen 300 Rs op. In de winkel of markt kost zo’n tas vervolgens 350 Rs. De vrouwen komen met motorriksha vanuit drie verschillende dorpen op zo’n 10 kilometer afstand.

 

Het bestuur van SPREAWS bestaat uit 9 man, allemaal onbetaalde vrijwilligers en ongeveer 250 particuliere plaatselijke donateurs. Goeie indruk van de President. Het is een seculiere organisatie. Ieder wordt geholpen, ongeacht geloof.

Hein v.d. Kolk en Evert Hofland